ماآی روایت

جذاب تر از همه ی روایت های فردی
از زندگی رونالدو گرفته تا دریبلهای مسی
از رکوردهای مایکل فِلپس تا همه ی گرند اسلم های فِدِرر
هَندی است که مارادونا با آن گُل زد
اون هم به انگلیس
یک شیادی کامل
که با تمام وجود دوستش داریم
چون
بخشی از روایت یک ملت است

بخشی از روایت اصلی بودن مهم است، روایتی که چه با شکست چه پیروزی، اراده ی تغییر، در آن حضور دارد.

خواستِ ملت ها، زمانه را پیش می برد، نه تکرر بی جهت اراده های فردی، چه فاتح و چه فانی.

وسط یکی از روایت های اصلی، در امتداد اراده ی یک ملت، رنج می کشیم و تنها التیاممان همین روایتمندی است.

حتما کافی نیست ولی بدبیاری این که، دیگر ملت ها یا روایتی ندارند یا جایی برای ما در روایتشان.